Zadanie? Organizacja edukacyjnej gry miejskiej z elementami interaktywnymi dla lubelskich gimnazjalistów. Cel? Wspieranie procesu kreowania marki Klienta (Szkoły Paderewski), agencji w której pracuję (Vena Art). Challenge? Accepted!
Category Archives: Marketing niestandardowy
Pierwszy nalot miał miejsce 21 marca, o czym rzecz jasna pisałem na blogu. Nic dziwnego, od początku „maczam palce” w całym przedsięwzięciu. Na Lublin spadło wówczas 5 olbrzymich skrzyń. Przez pierwsze 2 tygodnie nikt nie wiedział kto stoi za akcją i co kryją skrzynie. 04 kwietnia odpadła kurtyna. Otwarto pierwszą skrzynię i ujawniono nazwę „spirtius movens” przedsięwzięcia.
We wczesnych godzinach porannych na 5 lubelskich ulicach wylądowały gigantyczne skrzynie. Stoją na Rondzie Bohaterów Monte Cassino-Zana, za Ratuszem (Arkady), niedaleko Zamku, obok Mosiru i na Okopowej. Nikt nie wie co jest w środku. Nikt do tej pory nie odgadł kto stoi za akcją. Jak myślicie o co chodzi? Rozwiązanie lubelskiej zagadki dopiero 04 kwietnia.
Z cyklu bez komentarza! Absolutny hit tygodnia. Wyrazy uznania dla Twórców!
Piątek. 12:00. Lublin. Stoję na przystanku i czekam na spóźniony trolejbus. Z nudów kupuję w kiosku „Wyborczą”. Bez entuzjazmu przeglądam kolejne strony. Na stronie non-omen nr 13 moją uwagę przykuwa reklama, a właściwie jej nieco przewrotny tytuł. Przez krótką chwilę zastanawiam się o co chodzi. Pracodawcy zwykle przyznają w swoich firmach tytuł „Pracownika Roku”. Po jaką cholerę Benetton szuka więc „Nie-Pracownika Roku”? Olśnienie przychodzi, kiedy czytam kolejne linijki tekstu.
Zgodnie z obietnicą ujawniam o co chodziło w tajemniczym poście, który opublikowałem w minioną środę. Dlaczego bloger specjalizujący się w tematach marketingowych pisze o polskie szkole? W szczytnym celu, by wesprzeć akcję AKADEMII PRZYSZŁOŚCI i kampanię na rzecz pozytywnego motywowania! O chodzi w akcji społecznej, której twarzą jest Szymon Majewski? O tym przeczytasz w dalszej części postu. Zapraszam!
Polacy są narodem pesymistów i smutasów. Przynajmniej taka opinia panuje o nas za granicą. Południowcy zauważają, że rzadko się uśmiechamy. Amerykanie zarzucają nam brak pozytywnego podejścia do życia. Osobiście nie zgadzam się z tą obiegową i mocno krzywdzącą opinią. W zbyt dużej mierze bazuje na stereotypach. Przyznaję jednak, że „nasi krytycy” mogą mieć trochę racji. Z czego wynika nasza ogólnonarodowa skłonność do pesymizmu i ciągłego narzekania? Odpowiedzi szukałbym tam, gdzie zaczyna się życie społeczne każdego Polaka. Na myśli mam polską szkołę. Szkołę, która nie motywuje, a raczej demotywuje…