Blog Jacka Lipskiego

Dopiero po chwili przypominam sobie, że jakiś czas temu przeglądając sieć w poszukiwaniu wzorów listów sprzedażowych zapisałem się na listę wysyłkową Brytyjczyka. Ok – sytuacja opanowana!

Kolejna zapychająca skrzynkę korespondencja sprzedażowa – myślę sobie. Zerkam na temat i widzę „Komu David Ogilvy dał swój tekst do sprawdzenia?”. Aha, wiem kto to Ogilvy (o nim też pisałem wcześniej), znam jego książki. Zaintrygowany tematem otwieram maila. Czytam dalej:

1. Temat emaila – “Who did David Ogilvy ask to review his copy?” Świetny przykuwający uwagę temat emaila to podstawa. Bird zastosował tu technikę przywołania innego autorytetu ze świata reklamy, tj. Davida Ogilvy. Chcąc dowiedzieć się co będzie dalej, tzn, kto sprawdzał tekst Ogilvemu, nie mamy wyjścia i musimy otworzyć maila!

2. Wprowadzenie – “Would it surprise you to know that even the King of Madison Avenue had someone look at his copy? He did.” Zgodnie ze starą regułą Alfreda Hitchcoka „zaczyna się od trzęsienia ziemi, a później napięcie rośnie”! Na pytanie retoryczne, jakiego używa Bird, odpowiedz może być tylko jedna. Tak, każdy marketingowiec byłby zaskoczony wiedząc, że ktoś sprawdza teksty króla Madison Avenue! Bird umiejętnie dozuje napięcie nie odpowiadając na pytanie. Lakonicznie stwierdza tylko, że ktoś taki istnieje.

3. Call to action – And if you go here, you can hear the story. Czytając maila internauta nie może się już doczekać odpowiedzi na to pytanie, a Bird umiejętnie prowadzi go tam, gdzie tylko chce. Chcesz poznać odpowiedz na pytanie? Kliknij na link i wysłuchaj całej historii (w domyśle skorzystaj z webinaru).

4. Podpis i informacje kontaktowe. Mail kończy się tak jak powinien – podpisem jego autora. Warto zwrócić uwagę na formę podpisu. Podanie samego imienia Drayton” zmniejsza dystans i ma wywoływać w czytelniku wrażenie dobrej bliskiej relacji z nadawcą. Następnie Bird podaje informacje kontaktowe. Godna podziwu jest ilość narzędzi, z jakich korzysta Brytyjczyk: strony internetowe, blog, Twitter i Facebook.