podsumowanie roku

Tradycji stało się zadość. Znowu przegapiłem. Na początku grudnia, a dokładnie 3 grudnia, mojej małej firmie konsultingowo-szkoleniowej stuknęło 6 lat. Jak zatem wyglądał mijający rok w liczbach? Całkiem przyzwoicie. 3 współopracowane modele biznesowe internacjonalizacji. 4 firmy na stałej obsłudze i 4 uczelnie, gdzie prowadziłem zajęcia. 5 dużych projektów konsultingowych. 63 godziny konsultacji marketingowych i 149 godzin przeprowadzonych szkoleń i warsztatów.

Kiedyś wyczytałem, że blisko 70 proc. firm nie dożywa 5 urodzin. 3 grudnia oficjalnie przekroczyłem tę nieoficjalną „linię biznesowej śmierci”. B&L Consulting oficjalnie obchodzi 5 urodziny, czas zatem na oficjalny bilans 5-latka. Jak to wygląda w liczbach? Co mi się udało, a na czym poległem? W którą stronę zmierzam? Zapraszam do lektury.

To był bardzo intensywny rok. Ledwo zauważyłem, że 5 grudnia minęły 3 lata, odkąd odszedłem z etatu i uruchomiłem swoją firmę. 232 godziny na sali szkoleniowej. Ponad 60 godzin dodatkowych konsultacji on-line. 6 dużych projektów konsultingowych i 3 mniejsze. 6 prezentacji inwestorskich dla startupów. 5 marek, dla których mój zespół zrealizował mniejsze projekty wykonawcze. Współprowadzony Smart Foodies Weekend w Warszawie. Pierwsze doświadczenia jako prowadzący zajęcia na 2 uczelniach. Zespół, który z dwuosobowego powiększył się do 4 osób, a za chwilę będzie 5 osobowy. Naprawdę nie miałem czasu się nudzić. A jak to wyglądało w szczegółach? Czas na tradycyjne podsumowanie roku.

Na horyzoncie, gdzieś tam za chmurami, widać już Nowy Rok. Czas więc powoli żegnać się z 2017, w formie tradycyjnego blogowego podsumowania. Jaki był rok, który prawie już dobiegł końca? W grudniu 2015 narzekałem na brak wolnego czasu. Nie wiedziałem chyba do końca co mówię. W 2017 r. było pod tym względem, o ile to w ogóle możliwe, tak ze 300 procent gorzej. Własna firma nadal próbowała mnie zabić. Przegapiłem nawet drugą rocznicę przejścia na swoje. Gdyby nie gratulacje na Linkedin od znajomych i wiadomość od księgowej, że od stycznia przechodzę na „duży ZUS” (to boli), w ogóle bym o tym nie pamiętał.

Dwanaście niezwykłych miesięcy prawie minęło. To był dla mnie rok szczególny, bo upłynął w ekspresowym tempie. Zmiana goniła zmianę. Właściwie to niewiele w moim życiu zostało po staremu.